Stare Miasto w Warszawie

Przebywając turystycznie lub biznesowo w stolicy nie można nie poświęcić choć odrobiny czasu na wizytę na urokliwej starówce, która mimo ogromnych zniszczeń w trakcie Powstania Warszawskiego siłą narodu polskiego została odbudowana, by cieszyć oczy i świadczyć o ciekawej i wielowiekowej historii miasta.

Stare Miasto w Warszawie to w znacznej mierze zespół architektury zabytkowej z XVII i XVIII wieku otoczony murem obronnym z XIV - XVI wieku o klasycznie średniowiecznym układzie zabudowy z centralnym placem na planie prostokąta.

Miasto Warszawa zostało założone przez ród Książąt Mazowieckich, a ściślej -  uważa się, że jego założycielem był Bolesław II książę Mazowiecki i Płocki. Znajdowało się ono obok zamku na skarpie rzeczki Kamionki już w XIII wieku. Początkowo chronił je jedynie mur ziemny, który z czasem, wraz ze wzrostem znaczenia grodu, zmieniał się w coraz trudniejsze do zdobycia fortyfikacje. Również pierwotna, drewniana zabudowa miasta, po licznych pożarach w II połowie XIV wieku została zastąpiona murowaną. Usytuowana wzdłuż brukowanych uliczek stojące jedna przy drugiej jedno-dwupiętrowe kamieniczki pozwalają cofnąć się w czasie i wczuć się w ducha historii tej najstarszej części stolicy.

Najciekawsze zabytki warszawskiej Starówki

Każda z kamieniczek ma swoją bardzo ciekawą historię, jednak mając na zwiedzanie określoną ilość czasu warto skupić się na podziwianiu najważniejszych budowli tej dzielnicy, do których należą:

• Zamek Królewski będący rezydencją królów Polski od czasu przeniesienia stolicy do Warszawy,
• Katedra św. Jana powstała na przełomie XIII / XIV wieku monumentalna świątynia w stylu gotyckim,
• manierystyczny kościół Jezuitów ze słynnym obrazem Matki Boskiej Łaskawej,
• Kościół poaugustyński św. Marcina i klasztor fundowany w 1353,
• zespół murów miejskich z barbakanem,
• kamieniczki wzdłuż ulic: Świętojańskiej, Szeroki Dunaj, Wąski Dunaj.

Najpiękniejsze kamieniczki Warszawy

Pierwotnie kamieniczki pochodziły z XV- XIX wieku niestety w czasie II wojny światowej, a zwłaszcza w trakcie zaciekłych walk w okresie powstania Warszawskiego zostały obrócone w ruinę. Po wojnie do ich rekonstrukcji przyczyniły się obrazy ulubionego malarza ostatniego króla elekta  - Bernardo Bellotto zwanego Canaletto, który na wielu swoich redutach uwiecznił piękno architektury Warszawy.

Do najpiękniejszych zrekonstruowanych kamieniczek zaliczyć można:

• Kamienicę Jana Kilińskiego (ul. Szeroki Dunaj nr 5) pułkownika powstania Kościuszkowskiego,
• Kamienicę Cechu Szewców (ul . Wąski Dunaj nr 10) pochodząca z XVI wieku kamienica jest obecnie siedzibą Muzeum Rzemiosł Skórzanych im. Jana Kilińskiego,
• Kamienicę Salwator "Pod Chrystusem Zmartwychwstałym" (ul Wąski Dunaj nr 8), której nazwa pochodzi od figury Chrystusa długa mistrza Jakuba Monaldiego,
• Kamienicę Pod Okrętem (ul Swiętojańska nr 31), która swą nazwę zawdzięcza zwieńczeniu płaskorzeźbą przedstawiającą okręt,
• Kamienicę Bractwa Miłosierdzia (ul. Świętojańska nr 17) wzniesioną w 1642 dla Bractwa Miłosierdzia założonego przez Piotra Skargę. Po II wojnie światowej przetrwała fasada do wysokości gzymsu i barokowy portal z kulą na cokole z XVIII wieku,
• Kamienicę Mansjonaria (ul. Świętojańska nr 2) – znajdującą się na rogu placu Zamkowego.

W XV wieku na terenie, który obecnie zajmuje stał dom Nad Kanałem (nazwa od biegnącego nieopodal kanału). W 1433 został on ofiarowany przez księżnę Annę mazowiecką mansjonarzom kościoła farnego. Murowana kamienica została wzniesiona przed 1478. W 1524 zmarł w niej przedostatni książę mazowiecki, Stanisław, a sam budynek był własnością misjonarzy do połowy XIX wieku.

We wrześniu 1980 roku Stare Miasto w Warszawie zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.